What word is your f.r.i.e.n.d?

Cake'in kafa karıştırıcı, acı-tatlı olduğu kadar bir o kadar da anlaşılmamış parçası "Friend Is A Four Letter Word" takıldı bugün aklıma. Ne kadar anlamaya, anlamlandırmaya çalışsam da bu konuda pek de başarılı olmadığımı yaptığım bir iki şarkı sözü aramasından sonra anladım.

"Friend"e dört harfli diyor ya sevgili Cake, ben de ne olabilir derken aklıma "fiend" geldi. Hani sevgiyle nefret arasındaki o ince çizgi davası. Aslında, mantık olarak doğru yolda olduğumu anladım ufak araştırmadan sonra fakat tüm olasılıkları gözden geçirmediğimi gördüm.



http://www.youtube.com/watch?v=Mm70afsCO7k

İngilizce'de dört harflilerin ne anlama geldiğini şuradan okuyalım hemen. Resim hemen kafanızda beliriveriyor mu yoksa inanmak istemiyor musunuz?

Elemanın biri yorumunu bırakmış ve dört harflinin "love" olduğunu iddia etmiş. Ne kadar güzel değil mi? Safça olduğunu eklememe de gerek yok herhalde.

Diğer versiyon ise "four-letter-word" tanımına uyanlardan bir tanesi. Artık hangisini seçerseniz. Bence fuck'tan öteye gitmez. Giderse de Cake'in ayıbı olarak sayarım, hiç de karışmam. Zaten hayal kırıklığına uğratmışlar beni, işim yok bir de ağzımı bozacağım şimdi.

Pfff...

Daha önce de yazmışım Cake'i, ne diye yazıyorum ki tekrardan?!

Psişik Mantar ve Benim Numaram Ne?

Fehimle ormana gitmişiz bir gün. Maksat mantar toplamak. Çok da anladığımızdan değil. Önemli olan doğanın içinde olmak. Mantar arayacağız sözde, ormanın derinliklerine dala dala oldukça içeri girdiğimizi farkediyorum bir anda.

Aniden etrafımızdan çeşitli silüetler geçmeye başlıyor. Fehim, “abi bunlar cin galiba” diyor. Ben de sakin ol, normal şekilde yürümeye devam et, neden geldiğimizi unutma diyorum. Beyaz karaltı şeklindeki silüetlerin sayısı ve yanımızdan geçme sıklığı arttıkça Fehim daha huysuzlanmaya başlıyor.

Silüet dediğime bakmayın. Fehim o gerginlikle tutuyor bir tanesini, yere çalıyor. Silüet gibi görünen şey olduğu yerde kalıveriyor. İnsanmışçasına! Ardından gelenlerden bir diğerini de aynı şekilde yere vuruyor bu [ecinniler] anında oldukları yerde ölüyor.

Ben ise, daha ikinci cinin ölümünü görmeden Fehim’e kızgınlıkla bağırıyorum. Anlayamadığım bir büyüyü bozmuş olmasına içerleyerek.

Ben: Neden öldürdün, ne zararı var sana?
Fehim: ....
B: Senin cininin numarası kaç?
F: Ne cini?
B: Herkesin kendine ait bir cini var

................................

Fehim öldürdüğü cinlere bakıp hasstri basıyor. Koş, git kendi cininin numarasını öğren diyorum Fehim’e. Neden, diyerek beklediğim bir soruyla cevap veriyor bana.

B: Çünkü, cin öldürmek bağımlılık yapar!
F: 21222.

Balkanlar mistisizmi ve self-tecrit

Yıllar evvel, daha üniversite sıralarında term-paper yazmaya, kütüphanede uyuklamaya çalışırken yakın dostum, tuhaf kişilik İliya'nın dinlememi tavsiye ettiği bir Bulgar folk grubunun hem görsel hem de işitsel olarak ortaya koydukları eseri dinlemeye başlamıştım.

Topluluğun adı Isihia, eserleri ise Orisia.

Hiçbir zaman playlist'lerime girip orada kalamasalar da halk müziklerini severim. Ancak Isihia'yı dinlediğimde farklı bir duyguya kapılmıştım. Bildiğim herşeyden farklıydı. İçe kapanıktı. Arayış içinde bir ruhu yansıtıyordu. Dinleyeni geçmişten bir kareye götürüp, kısa bir süre o karede dondurup izlemenizi sağlar nitelikte bir yoğunluğu vardı.

Tabi, ilk dinlediğimde bu yargılara asla varamazdım. Şimdi dinledikçe anlamlandırdığım hisler bunlar.

Bulgaristan doğumlu olmama rağmen, Bulgar kültürüyle ilgili ne kadar az şey bildiğimi öğrendikçe gördüm. Bu yazının konusu Isihia da buna dahil. Isihia aslında bir folk müzik/kültür gösteri projesi olmaktan çok Bulgar kilisesinden ayrılan ruhbanların kurduğu bir tarikat. Tanrıya yaklaşmanın yollarını, kilisenin mainstream tutumundan ayırarak mağaralarda ve kendi kurdukları dağ evlerinde kendilerini tecrit ederek aramışlardır.

Bu arayışı da Isihia müzikleştirip, Orisia ile dans gösterisi olarak izleyicileri sunmuştur.

Ben daha çok müzikal yanında tutuklu kaldım.




http://www.youtube.com/watch?v=HjQGq_Ooees