Ergenlik hatırasıdır Kreator!
Çeşitli tür ve tarzda müziklere kulağımız alışmadan evvel hep bir ''babalar'' ibaresi gezinir dururdu ağızdan ağıza.
Biz de çömeziz, kim ne derse kaile alınır, albümse albüm şarkıysa şarkı gidilip bulunurdu mutlaka. Kreator da baba ne de olsa, es geçilemezdi.
Türlü, yeni-eski albümlerini bulmuştum o zamanlar. Bir de baktık ki, İstanbul'a konsere gelme kararı almışlar. Samael kardeşleriyle birlikte. Samael yazısında da değinmiştim bu bahsi geçen konsere.
Endless Pain ve Pleasure To Kill albümleriyle tanıdım kendilerini. İyilerdi, o dönemleri göz önüne aldığımızda. Fakat asıl tatminkar albümleri Outcast olmuştur.
Özellikle de Outcast ve Black Sunrise parçaları beni halen etkiler niteliktedir.
Esasında, notaları algılama sürecine baktığımda, Kreator normların biraz altında bir çizgi çizmekte. Klişe gitar riffleri, bir türlü oturtulamayan tarz ve Kreator'ın genel duruşu itibarıyle bana pek güven verebildiklerini söyleyemem.
Ancak vokale hiçbir lafım olamaz. Temiz vokalden brütale geçişlerini özellikle Black Sunrise parçasında çok tutmuşumdur. Ancak temiz vokallerde bir özgüven eksikliği de hissedilmiyor değil. Belki özellikle böyle bir havaya büründürülmüş, belki de sert vokallerin çok daha baskın gelmesinden kaynaklanan teknik bir detay.
Bu sabah, işe doğru yol alırken eskiden yazdığım bir empeüç CD'sinde karşılaştım babalarla(!).
O gençlik günlerine götürdü beni iki şarkılık Kreator dozu.
Ancak bu kadarı şimdilik yeter.
Abartmaya gerek yok. Müzikal ufkumuzu bir kere genişletmişken bir daha daraltmaya gerek yok :)
Substance leads me through the day.
Shadows fall from those who died!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder